Voor kinderen is natuur vooral een doe-natuur en geen natuur waar je alleen naar mag kijken. Bloemen in een bloemenwei zijn voor kinderen om te plukken, gras is niet om naar te kijken maar om lekker op te liggen, te stoeien en zacht op te vallen etc. Dit alles omvat niet alleen intensief bewegen en lijfelijk doen, maar soms ook stil naar dingen kijken is ook een onderdeel van het prikkelen van de zintuigen. Omdat zij telkens nieuwe dingen tegen zullen komen staan hun zintuigen open en zijn ze alert.

De natuurtuin biedt veel ruwe materialen. De kinderen kunnen hier zelf betekenis en vorm aan geven. In tegenstelling tot de kant-en-klare speeltoestellen komt het nu op hun creativiteit aan om zichzelf te vermaken. Het maken van iets met natuurlijk materiaal, het zoeken van dingen die bij die ideeën passen of ideeën krijgen bij gevonden materiaal, doet een beroep op de creativiteit en verbeeldingskracht. Zo leren zij ook te luisteren naar het materiaal.

In de natuurtuin wordt een beroep gedaan op het kind als onderzoeker. Zo krijgt het kind de ruimte om dingen te bekijken, te voelen, te proeven, te horen. Kort gezegd; het verzamelen van gegevens met behulp van alle zintuigen. Ook de exploratiedrang, het onafhankelijk denken, het flexibel denken en de taalontwikkeling zijn vaardigheden die de kinderen gaan ontwikkelen wanneer zij tijd gaan doorbrengen in de natuurtuin.
Daarbij zullen de kinderen ook onverwachte aspecten tegenkomen. Een steen die iets omhoog ligt, een boomstam die glad is, aarde dat modder is geworden door de regen etc. Dit doet een beroep op hun aanpassingsvermogen en het vermogen om een ervaring (bv. vallen) om te zetten in een leermoment. De volgende keer als het geregend heeft zal het kind zich sneller beseffen dat het glad kan zijn.

Het inzicht krijgen in het groeien en bloeien is gekoppeld aan het besef van de seizoenen. Kinderen kunnen verwonderd zijn over het feit dat er aan de appelboom eerst nog bloesems zaten en er daarna opeens appels hangen. Het is leuk om te laten zien dat de appels eerst heel klein beginnen en daarna rijp zijn om te plukken.

Hoe weet je wanneer het zomer is? Of wat is kenmerkend voor de herfst? Door samen met de kinderen dit te gaan onderzoeken in de natuurtuin leren zij de kenmerken te zien van ieder seizoen. Zo kunnen zij in de herfst op zoek gaan naar paddenstoelen en hier uitleg over krijgen met een leuk kabouterverhaal, in de winter met sneeuw spelen of kijken bij het bevroren water van het beekje. In de lente kun je kijken naar de bloesems van de appelboom en in de zomer deze appels plukken en hier appelmoes van maken. Enkele voorbeelden over hoe de seizoenen betrokken kunnen worden in het leerproces van de kinderen door middel van ontdekken en veel plezier.

Kinderen kunnen door bijvoorbeeld het insectenhotel de waarde inzien van alle kleine, krioelende beestjes. Door informatie te geven over de insecten en te vertellen waarom die beestjes er zijn, zullen zij begrijpen dat ieder diertje zijn doel heeft en dat de diertjes niet alleen maar eng of vies zijn. Zo leren zij om insecten niet dood te maken, maar er met een respectvolle manier mee om te gaan. Uiteraard gebeurd dit onder begeleiding van de pedagogisch medewerkers die dingen zullen vertellen over de verschillende insecten die er in het hotel te vinden zijn. Zo worden de kinderen bewust van de mooie kanten van de natuur en zullen zij hier bewuster mee om gaan in de rest van hun leven.

Door de kinderen verschillende objecten aan te bieden waar zij mee kunnen spelen, zullen kinderen hun talenten, interesses en creativiteit ontwikkelen. Zo zal het ene kind de rieten hutjes gebruiken als huisje, terwijl het andere kind het gebruikt om zich te verstoppen tijdens het verstoppertje spelen. Ook krijgen zij zo de kans om hun stemming en emoties te uiten in hun spel. Zij vinden een bezigheid waar zij op dat moment behoefte aan hebben.

Kinderen krijgen in de natuurtuin de kans om zichzelf terug te trekken. Er zijn genoeg objecten waar het kind, achter, op of in kan zitten om in zichzelf te mijmeren, te kletsen en alles te bekijken. Omdat er zoveel te doen is voor de andere kinderen, zal het kind dat tijd voor zichzelf nodig heeft niet opvallen. Ook de aanvoer van meer zuurstof en het licht maakt dat de kinderen zich gezonder voelen en zich dus lekkerder in hun vel zitten.

Tijdens het buitenspelen zullen de kinderen sneller gebruik maken van de gehele ruimte dan op één bepaalde plek te blijven spelen. Daarbij mogen de kinderen buiten lekker rond rennen, iets wat binnen niet toegestaan is i.v.m. uitglijden. Omdat zij zich fysiek meer kunnen en mogen inspannen worden de spieren vollediger en krachtiger gebruikt.

Door vaker buiten te spelen in een natuurtuin maken kinderen relatief minder ruzie, omdat zij uitdaging ondervinden in het onderzoeken en spelen met de aangeboden objecten. Zij hebben teveel om te ontdekken in de tuin en zullen dus niet snel verveeld raken. Daarbij wordt het onderzoeken van wat de natuur te bieden heeft bij de kinderen gestimuleerd. De kinderen willen elkaar de dingen laten zien die ze ontdekt hebben en zo ontstaat er dus wederzijds samenspel. Daarbij komen de kinderen onverwachte dingen tegen zoals een tak die te zwaar is om alleen te tillen, een boomstam die te hoog ligt om er over heen te stappen etc. Kinderen worden op deze manier uitgedaagd om elkaar te helpen en het zelfoplossend vermogen wordt ontwikkeld.